Przegląd

  Od trudnego początku Gurshinder pracuje teraz jako student stażu analitycznego dla AstraZeneca, a także tworzy nowe dzieła sztuki. Przeczytaj więcej o jej spostrzeżeniach i inspirujących słowach tutaj.

Obecny sukces

  „Podczas mojego roku przerwy złożyłem podanie o uzyskanie tytułu magistra chemii na Uniwersytecie Birmingham. Na pierwszym roku studiów rozmawiałem z moim osobistym korepetytorem o przejściu z kursu „MSci Chemistry” na kurs „MSci Chemistry with Industrial Placement”. Ta ostatnia obejmuje 3 rok spędzony w firmie, w przeciwieństwie do studiów na uniwersytecie.

  Poinformowano mnie, że wybór kursu z rocznikiem w branży jest trudny i nie ma gwarancji, że dostaniesz miejsce na Y3. Poinformowano mnie jednak, że jest to doskonała okazja do zdobycia doświadczenia i zorientowania się, co to znaczy pracować w branży chemicznej. Tak więc w ciągu ostatnich kilku lat przeniosłem się na kurs „MSci Chemistry with Industrial Placement”, uzyskałem oceny z pierwszej klasy zarówno w roku pierwszym, jak i drugim, a ostatnio zacząłem pracę na trzecim poziomie jako student praktyk analitycznych w AstraZeneca!”

Najmilsze wspomnienie Colton Hills

  „Do tej pory moje najlepsze lata akademickie to trzy lata, które spędziłem w Colton Hills, kiedy robiłem moje matury.

  Nie tylko moje dobre oceny i postępy w przedmiotach, ale także interakcje i zajęcia poza studiami wzbogaciły moje doświadczenie w tej szkole.

  Moje najmilsze wspomnienie z Colton Hills nie tkwi w czymś, czego doświadczyłem w jednej chwili, to raczej zbiór wydarzeń. Nie pamiętam dokładnie, kto powiedział to pierwszy, ale przypominam sobie, że ktoś nazywał mnie naukowcem, matematykiem i artystą. Wielu nauczycieli z wydziału nauk ścisłych i matematyki zainteresowałoby się oglądaniem prac, które stworzyłem na wydziale artystycznym. To mnie rozwaliło, ponieważ zawsze zakładałem, że muszę być kimś takim, a nauka i sztuka nie mogą współistnieć. Nauczyło mnie, że w ogóle nie muszę niczego poświęcać, mogę być jednym i drugim, ponieważ obaj są częścią mnie. Czułem się widziany, doceniany, szanowany i doceniany. Chociaż robię dyplom z chemii, kontynuuję tworzenie dzieł sztuki, kiedy tylko mogę, i zawsze myślę o następnym obrazie, który chcę stworzyć”.

Jak Colton Hills pomogło ci w twojej podróży?

  „Stałem się częścią społeczności Colton Hills na bardzo trudnym i burzliwym etapie mojego życia. Przeprowadziłam się do Wielkiej Brytanii w 2015 roku z Włoch i zapisałam się do szkoły, z bardzo niewielką i podstawową znajomością języka angielskiego, do klasy 10 klasy. Odkryłem, że pierwsze 2 lata były bardzo trudne i stresujące ze względu na charakter mojej sytuacji i skłamałbym, gdybym powiedział, że nigdy nie myślałem o poddaniu się. Ale wsparcie i zachęty, jakich udzielili mi pracownicy, nigdy nie skłoniły mnie do myślenia: „A co, jeśli po prostu daję z siebie wszystko?”.

  Pamiętam, jak zostawałem po lekcjach, żeby nadrobić zaległości w pracy przez tak wiele dni, a było to możliwe wyłącznie dzięki chęci mojego nauczyciela do pozostania w szkole o dodatkowe godziny.
Zawsze myślę o moich osiągnięciach jako o produkcie wszystkich ludzi, którzy mnie wspierali, a wiele z tych miejsc jest zajętych przez pracowników, którzy pomogli mi w mojej podróży w Colton Hills.

  Osoba, którą jestem dzisiaj, i nastolatka, którą byłam 6 lat temu, to dwie zupełnie różne osoby, a rozwój nie mógłby się wydarzyć, gdybym nie uczęszczał do Colton Hills. Ilekroć teraz mam do czynienia z trudną sytuacją, przypominam sobie, że pokonałem gorsze sytuacje w przeszłości”.
 

Jaką radę dałbyś obecnym studentom Colton Hills?

  „Chciałbym udzielić rady tak, jakbym rozmawiał z moim młodszym ja:

• Bądź dla siebie dobry; to w porządku, jeśli jesteś przestraszony i niepewny. Nie obwiniaj się ani nie upominaj się, jeśli nie możesz robić rzeczy, które inni mogą zrobić bez wysiłku. Będziesz rósł we własnym tempie. Nie utkniesz w swojej sytuacji na zawsze; sytuacja się poprawi. Jestem jednym z wielu żywych dowodów.

• Nie bierz sobie do serca porażki lub odrzucenia. Na początku jest to przygnębiające i możesz być rozczarowany, ale pamiętaj, że jest to również okazja, aby uczyć się na błędach i/lub szukać (lepszych) drzwi, o których nigdy wcześniej nie myślałeś. Musiałem wziąć nieoczekiwany rok przerwy i wiele wyniosłem z tego doświadczenia edukacyjnego, zarówno akademickiego, jak i osobistego. Dopóki robisz wszystko, co w Twojej mocy, tylko to się liczy! Poza tym Twoje najlepsze będzie wyglądać inaczej niż cudze, więc nigdy nie porównuj swojej wartości z wartościami innych osób. Wszyscy jesteśmy wyjątkowi i wszyscy możemy coś wnieść do stołu.

• Nie martw się nadmiernie, jeśli nie wiesz, co chcesz robić lub być w przyszłości. Jeśli masz plan na 5/10 lat, to świetnie, trzymaj go dalej! Ale jeśli tego nie masz, nie martw się, dostaniesz szansę i w końcu znajdziesz swoją drogę. Na przykład postanowiłem studiować chemię na uniwersytecie właśnie w roku przerwy; przedtem nigdy nawet nie myślałem o tym jako o czymś, co chciałbym robić dalej.

• Bądź otwarty na naukę dla samego uczenia się. Oczywiście będziesz musiał powtarzać do egzaminów i zdobywać stopnie (a proszę!), ale pamiętaj, że szkoła nie zawsze musi kojarzyć się ze słowami takimi jak stres, terminy czy nuda. Przeglądaj rzeczy ze względu na ciekawość.

• Nigdy nie bój się prosić o pomoc lub zadawać pytań w klasie (lub nawet po, jeśli nie jesteś jeszcze pewny siebie). Podczas Y10 i Y11 nigdy tego nie robiłem, ponieważ byłem zbyt nieśmiały i nie chciałem zwracać na siebie uwagi.  Podczas moich maturków powoli wyrobiłem w tym nawyk i na pewno zrobiło to ogromną różnicę w tym, jak dobrze i jak szybko pojąłem koncepcję. Co zabawne, muszę sobie o tym dużo przypominać podczas mojego stażu, więc wciąż się uczę.

• Bezwarunkowo udzielaj pomocy, wsparcia i uczucia. Dawanie tych rzeczy innym niczego ci nie odbiera, ale może potencjalnie zmienić życie innej osoby na lepsze (szczególnie dotyczy to kogoś, kto niedawno przeprowadził się z innego kraju). Niewielka pomoc zajdzie daleko, a dobro, które wyrządzisz innym, wróci do ciebie dziesięciokrotnie”.